وسایل الکترونیکی قرار است با بدن ما ادغام شوند تا ادراک ما را گسترش دهند. گوشی‌های هوشمند و ساعت‌ها، جای خود را به bodyNET خواهند داد: شبکه‌ای از حسگرها، صفحه‌نمایش‌ها و دستگاه‌های هوشمند که در لباس‌های ما بافته می‌شوند، روی پوست ما قرار می‌گیرند و در بدن ما کاشته می‌شوند. فناوری اصلی، الکترونیکی است که کشش می‌یابد. این مواد از مدارهای پلاستیکی نرم و نازک‌ ساخته شده‌اند که می‌توانند بدون پارگی تغییرشکل دهند، زیست‌تخریب‌پذیر باشند و حتی خودشان را التیام دهند. حسگرهای الاسترونیک به لمس، فشار، دما، رطوبت، نور و همچنین سیگنال‌های شیمیایی و بیولوژیکی پاسخ می‌دهند. این حسگرها قادرند داده‌های قابل خوانش برای فناوری هوش مصنوعی تولید کنند تا از طریق این فناوری بتوان بیماری‌های خاص نظیر پارکینسون را تشخیص داد و کنترل کرد.

برای ساخت حسگر حرکتیِ مورد نظر با خواص حافظۀ شکلی، خودترمیم‌شوندگی و رسانایی از پلیمرهای طبیعی و اکسید گرافن اصلاح استفاده می‌شود که دارای پتانسیل تشخیص سیگنال‌های زیستیِ بدن بوده و همچنین می‌تواند در تشخیص بیماری و حرکت بدن در پزشکی مورد استفاده قرار گیرد.