در روزهای بارانی شمال ایران مشاهدۀ اتومبیل‌ها‌یی که در گل‌ولای گیر کرده‌اند تصویر غریبه‌ای نیست. راننده هرچه تلاش می‌کند‌‌ با گاز دادن، اتومبیل را بیرون بکشد بیشتر در گل فرو می‌رود. عده‌ای را می‌بینیم که سرتاپا گلی در حال هول دادن اتومبیل هستند. این تصویر تکراری انگیزه‌ای شد برای شروع یک پروژۀ تحقیقاتی و نهایتاً خلق یک ایدۀ جدید.

لغزش در دیفرانسیل‌های آزاد، بزرگ‌ترین ایراد این نوع دیفرانسیل‌هاست. لغزش دیفرانسیل همان عاملی است که موجب می‌شود اتومبیل روی سطح لغزنده‌ای مانند برف و یخ بلغزد و وقتی در گل‌ولای می‌رود گیر کرده و از حرکت بازماند. برای مقابله با بروز لغزش در دیفرانسیل راهکارهای گوناگونی اراِئه شده است. این نوع دیفرانسیل‌ها با نام‌های (دیفرانسیل لغزش محدود) یا (دیفرانسیل ضدلغزش) شناخته می‌شوند. امروزه انواع مختلفی از این دیفرانسیل‌ها به بازار معرفی شده است اما هرکدام نقطه‌ضعفی دارند که مانع فراگیرشدن استفاده از آن‌ها در همۀ اتومبیل‌ها می‌شود به‌طوری که امروزه کمتراز 3% اتومبیل‌ها به این نوع دیفرانسیل مجهز هستند. اگر بخواهیم همۀ اتومبیل‌ها به دیفرانسیل لغزش محدود مجهز شوند باید دیفرانسیلی طراحی شود که اولاً بتواند به‌خوبی لغزش دیفرانسیل را کنترل کند و ثانیاً قیمت آن بسیار پایین‌تر از نمونه‌های موجود باشد تا کارگذاشتن آن در همۀ اتومبیل‌ها توجیه اقتصادی داشته باشد.

بعد از سال‌ها تلاش، دیفرانسیلی را طراحی کردیم که مزایای قابل توجهی نسبت به رغیبان خود دارد. این دیفرانسیل می‌تواند تبدیل به نقطۀ پایانی برای استفاده از دیفرانسیل‌های آزاد و فراگیر شدن استفاده از دیفرانسیل لغزش محدود در همۀ خودروها شود. این اختراع، نوعی دیفرانسیل لغزش محدود است که در آن لغزش تایرها توسط یک قفل هیدرودینامیکی کنترل می‌شود.  این دیفرانسیل ضمن اینکه مانع گیر کردن اتومبیل در گل‌ولای می‌شود، در حرکت روی سطوح لغزنده نیز پایداری اتومبیل را به‌طور قابل توجهی حفظ می‌کند.

این دیفرانسیل مزیت‌های رغابتی متعددی دارد که بزرگ‌ترینِ آن سادگی ساختار و قیمت بسیار ارزان آن نسبت به نمونه‌های مشابه است.